پخش بار بهینه یکی از اساسی ترین مدول های نرم افزارهای موجود در مراکز بهره برداری و برنامه ریزی سیستم های قدرت است که به منظور تنظیم بهینه متغیرهای تحت

در سیستم توزیع ایران از دو سطح ولتاژ 400V و 20kV جهت توزیع انرژی برق بین مشتركین استفاده می شود. استفاده از این دو سطح ولتاژ به تنهایی، باعث گسترش بیشتر شبكه 20kV شده و هزینه احداث زیادی را تحمیل می كند. از طرفی گسترش شبكه 400V نیز باعث تلفات وافت ولتاژ بیشتر در سیستم توزیع معمول می شود.

دراین پروژه سطوح ولتاژ استاندارد مورد تأیید وزارت نیرو بین دو سطح ولتاژ مذكور انتخاب و سطوح ولتاژ استاندارد انتخابی به دو رده فشار ضعیف وفشار میانی تقسیم شده اند. با توجه به دو رده ولتاژی، برای هركدام شبكه توزیع متناسب با سطح ولتاژ آن ارائه شده است. كه شبكه های نوع اول،دوم و سوم برای رده فشارمیانی و شبكه نوع چهارم برای رده فشار ضعیف در نظر گرفته شده است. كه هركدام از نظر تلفات و افت ولتاژ با سیستم توزیع معمول مقایسه شده و روابط لازم جهت طراحی بهینه شبكه ولتاژ میانی ارائه شده است. از بین سطوح ولتاژ استاندارد انتخابی برای هر رده وبرای هرنوع شبكه ارائه شده، سطح ولتاژ میانی بهینه از نظر كمترین مجموع ارزش آتی هزینه تلفات واحداث انتخاب شده است. استفاده از سطح ولتاژ میانی در شبكه توزیع فعلی باعث كاهش طول شبكه 20kV و نیز تعداد پستهای زمینی فشار متوسط خواهد شد. از طرفی هزینه ناشی از تلفات نیز بدلیل كاهش طول شبكه فشار ضعیف، كاهش می یابد. باتوجه به بررسیهای انجام شده سطح ولتاژ 6/6kV به عنوان سطح ولتاژ بهینه برای شبكه های نوع اول، دوم وسوم و سطح ولتاژ 1kV برای شبكه نوع چهارم انتخاب شده اند. پس از انتخاب این دو سطح ولتاژ، انواع شبكه ولتاژ میانی روی شبكه نمونه واقعی، پیاده سازی شده و نتایج لازم بدست آمده است.

مقدمه:

در سیستم توزیع معمول، پست های فوق توزیع از طریق شبكه فشار متوسط 20kV پستهای فشار متوسط واقع در سطح منطقه را تغذیه می كنند. این پستها با تبدیل سطح ولتاژ فشار متوسط به فشار ضعیف، انرژی برق را با سطح ولتاژ قابل استفاده در اختیار مصرف كننده ها قرار می دهند. در برخی از مناطق، اغلب در حواشی شهرها و مناطق روستایی مستقیماً از سطح ولتاژ فشار متوسط استفاده شده و در نقاط بار ترانس های 20/0/4kV تعبیه و مصرف كنندگان تغذیه می شوند.

انتخاب سطح ولتاژ برای یك خط به پارامترهای مختلفی وابسته است كه از جمله آنها می توان به طول فیدر، قدرت انتقالی، هزینه احداث، تلفات، حریم و غیره اشاره نمود. در صورتی كه از سطح ولتاژ بالاتری استفاده شود ظرفیت آزاد اضافی در خطوط ایجاد خواهد شد. كه در این صورت هزینه اضافی برای احداث ظرفیت آزاد خط پرداخت می شود. از طرفی اگر این سطح ولتاژ نسبت به طول فیدر و قدرت انتقالی آن پایین تر از حد استاندارد انتخاب شود تلفات و افت ولتاژ بیشتر و حتی بیش از حد مجاز خواهد بود. كه ارزش آتی تلفات احتمالاً بیشتر از هزینه احداث اضافی خواهد بود كه باید صرف

احداث خط با سطح ولتاژ بالاتر می شد.

در طراحی سیستم توزیع پس از برآورد بار و تعیین مراكز چگالی بار، عمل جایابی پستهای 20kV صورت می گیرد. پس از آن از طریق كابل زمینی یا خط هوایی فشار متوسط این پستها تغذیه می شوند. كه پس از تبدیل یكباره سطح ولتاژ فشار متوسط به فشار ضعیف انرژی برق در اختیار مصرف كننده گان قرار می گیرد. اما سوالی كه اینجا مطرح می شود این است كه اگر از یك سطح ولتاژ بین 400V و 20kV استفاده شود چه اتفاقی می افتد. به عبارتی دیگر به جای اینكه از فیدرهای 20kV با طول نسبتاً زیاد استفاده شود از یك سطح ولتاژ میانی بین 400V و 20kV استفاده كرده و بدین ترتیب هزینه شبكه 20kV و همچنین طول آن را كاهش داده و این سطح ولتاژ میانی تا نزدیكترین نقطه به

سامانه های میکروفلوئیدی شامل شبکه پیچیده ای از کانال های در ابعاد میکرونی می باشند. این سامانه ها برای مخلوط نمودن نمونه های سیال، واکنش شیمیایی سیالات و جداسازی ذرات موجود در سیال ها مورد استفاده قرار می گیرند. جریان سیال در این کانال ها را می توان با اعمال میدان الکتریکی، گرادیان فشار و یا ترکیب این دو «نیرو» راه اندازی و کنترل نمود. برای به دست آوردن پارامترهای مهم مانند توزیع فشار و توزیع پتانسیل در این افزاره ها از روش شبیه سازی عددی دو بعدی یا سه بعدی استفاده می شود. این روش به مدل سازی افزاره ای معروف است. ابزارهای شبیه ساز، معادلات دیفرانسیلی جزئی حاکم بر سیال را با شرایط اولیه و مرزی مناسب حل می کنند. علاوه بر این، این ابزارها، سرعت و دقت لازم برای طراحی و توسعه سامانه های میکروفلوئیدی مجتمع را دارند. طراحان این سامامنه ها با به کارگیری این شبیه سازی ها، می توانند قبل از ساخت سامانه، به طراحی بهینه ای دست یابند. اما این ابزارها پرهزینه هستند و در بعضی موارد ابزارهای طراحی سریع تر، مفید می باشند. در این صورت روش مدل سازی مداری برای تحلیل سامانه های میکروفلوئیدی مورد استفاده قرار می گیرد. این روش که شامل دو مدل سازی مداری الکتریکی و فلوئیدی می باشد، پارامترهای مورد نیاز برای طراحی

جدید را به سرعت ارائه می کند. این مدارات در مقایسه با ابزارهای شبیه سازی خیلی ساده تر می باشند و همچنین دقت آنها برای به دست آوردن مشخصات فیزیکی

نیاز به انتقال اطلاعات، مسیر IP را به عنوان یک مسیر مناسب برای ارسال ارزان در سال های اخیر توجیه پذیر ساخته است. یکی از موارد انتقال دیتا، انتقال سیگنال فکس است. هدف از این پروژه، پیاده سازی یک دروازه Fax over IP، بر روی  DSO به شماره TMSC6416 می باشد. نیاز به فکس در زندگی روزمره و یافتن مسیری مناسب برای انتقال سیگنال آن روی شبکه IP، منجر به آن شده تا مبحث Fax over IP در ردیف استانداردهای مخابراتی قرار گیرد.

مساله این پروژه، پیاده سازی دروازه فکس بلادرنگ می باشد.

در اینجا دروازه ای طراحی و پیاده سازی می شود که ارسال اطلاعات فکس بین دو سیستم فکس از طریق خطوط تلفن، به نحئی که مسیر IP بخشی از مسیر ارتباطی باشد، انجام می گیرد. در واقع تصویر فکس از سیگنال های آنالوگ استخراج می شود و این اطلاعات استخراج شده به صورت اطلاعات دیجیتال بر روی شبکه بسته ای منتقل می شود.

برای آنکه دروازه FoIP به درستی عمل کند باید پروتکل های T.30 و T.38 و Data pump های فکس و همچنین برخی از استانداردهای کدگذاری بر روی IP، پ

یاده سازی شوند. پروتکل کنترلی اصلی در فکس، T.30 از مجموعه پروتکل های سری T از ITU است. این پروتکل تمامی روال های کنترلی لازم در همه موارد جهت انتقال فکس را بیان می کند.

در ضمن کنترل نحوه عملکرد دروازه به گونه ایست که پس از پذیرفته شدن شرایط ایجاد شده برای دو فکس، پروتکل T.38 از ITU کار کنترلی را برای ارسال آن بر روی IP انجام می دهد.

مقدمه

امروزه بر تعداد سازمان هایی که استراتژی کلی آنها براساس VoIP می باشد، خیلی سریع افزوده شده است. FoIP یکی از مهمترین کاربردهای تکنولوژی VoIP است. این

در این پژوهش، چگونگی طرح و پیادهسازی سیستم تشخیص تهاجم به شبكه های رایانهای مبتنی بر ساختار شبكه های عصبی ارائه شده است. استفاده از شبكة عصبی در این سیستمها باعث بالا رفتن انعطاف پذیری سیستم میشود. از سوی دیگر، بكارگیری شبكة عصبی، سیستم را قادر به یادگیری رفتار حملات میكند، تا بتواند بدون نیاز به بهنگام سازی قادر به تشخیص حملات جدید شود. در این پژوهش از دو شبكة عصبی ایستا و پویا (Elman و MLP) استفاده و در پایان، نتایج عملكرد این دو سیستم با هم مقایسه شده است. شبكه های MLP دولایه و سه لایه به ترتیب قادر به شناسایی 90/99% و 91/41% حملات بودند. شبكه های Elman دولایه و سه لایه نیز به ترتیب قادر به