در این پروژه، یك كنترل كننده بهینه LQR به منظور كنترل رفتار دینامیكی یك سیستم تعلیق فعال طراحی می شود و هدف از این طراحی، افزایش كیفیت رانندگی و راحتی سرنشینان خودرو در مقابل نوسانات جاده ای می باشد.

در اكثر كارهای صورت گرفته در زمینه سیستم های تعلیق، اثرات عملگر هیدرولیكی در طراحی كنترلر لحاظ نشده است در حالیكه این پروژه، به طراحی یك كنترل كننده بهینه با وجود لحاظ كردن محرك های هیدرولیكی در سیستم می پردازد.

در این پروژه، وظایف سیستم تعلیق خودرو، اجزاء تشكیل دهنده سیستم تعلیق و انواع آن بیان می شود.

دسته بندی سیستم های تعلیق از نقطه نظرهای مختلف، صورت گرفته و انواع مدلهای یك چهارم خودرو توضیح داده می شود. تاریخچه و تحقیقات صورت گرفته در زمینه سیستم های تعلیق خودرو، بیان شده و همچنین مشخصات رانندگی و عملكرد سیستم های تعلیق مورد بررسی قرار می گیرد.

در این پروژه، مفاهیم سیستم های تعلیق غیرفعال، نیمه فعال و فعال بررسی شده و بهبود راحتی

سرنشین و كیفیت رانندگی، بعنوان مهمترین هدف این پروژه مطرح می شود.

در نهایت روش كنترل بهینه خطی توضیح داده شده و پس از شبیه سازی های صورت گرفته، به بررسی نتایج شبیه سازی و طراحی كنترل كننده پرداخته می شود.

یك مدل سیستم تعلیق یك چهارم خودرو و یك مدل غیرخطی عملگر هیدرولیكی، برای شبیه سازی سیستم كنترلی مورد استفاده قرار می گیرند.

می توان نتیجه گرفت كه هدف اصلی طراحی سیستم های تعلیق فعال خودرو، ایجاد یك مصالحه بین كیفیت رانندگی، قابلیت فرمان پذیری، جابجایی فضای تعلیق و مصرف انرژی می باشد.

نتایج نشان می دهد كه با كنترل بهینه یك سیستم تعلیق فعال مورد استفاده با یك محرك هیدرولیكی، نوسانات بدنه خودرو را به خوبی كاهش داد و در نتیجه راحتی سرنشین