که طی ان دادگاه فرد را با رعایت شرایط یاد شده در ماده یک قانون، حداقل سه ماه و حداکثر سه سال با الزام به اجرای  یک یا چند دستور ذیل تحت مراقبت قرار می دهد:

1- حرفه آموزی یا گذراندن دوره­های آموزشی.

2- اقامت در محل معین

3- منع اقامت یا تردد در محل معین

4- معرفی نوبه ای خود به مراکز یا نهاد هایی که دادگاه تعیین می کند.

5- ارائه خدمات به بزه دیده در جهت رفع یا کاهش آثار زیان بار مادی یا معنوی ناشی از جرم با رضایت بزه دیده

6- ترک معاشرت با افراد خاص یا منع اشتغال به کارهایی که زمینه ارتکاب جرم را فراهم می کند.

7- الزام به فراگیری آداب معاشرت خانوادگی و اجتماعی و پای بندی به آن.

8- درمان اختلال های روانی- رفتاری

تبصره- دادگاه می تواند با توجه به ملاحظات شغلی و وضعیت سکونت، فرد را حداکثر تا شش ماه در رو

زها یا ساعت های مشخص به اقامت در منزل محکوم کند. مدت اقامت در هر صورت نباید از دو روز یا چهل و هشت ساعت در هفته تجاوز کند.